Obraz przedstawia Mikołaja Kopernika, astronoma który wstrzymał Słońce, a ruszył Ziemię – czyli stworzył teorię heliocentryczną na 70 lat przed znanym Brytyjczykom Galileuszem. Jan Matejko uwiecznił naukowca nie w momencie dokonywania przełomowego odkrycia (model ruchu planet wokół Słońca jest już ukończony), lecz na dachu "Wstrzymał 🌞Słońce, ruszył 🌎Ziemię" 550 rocznica urodzin Mikołaja Kopernika . 20 Feb 2023 08:39:44 Prezenter TVP wstrzymał Ziemię ruszył Słońce Kopernik się w grobie przewraca "A kiedy słońce ponownie okrąży ziemię i zatrzyma się niemal w tym samym Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię, a Ty rusz się wiosennie z Fundacją FLY. Na spacer zaprasza Państwa jak zawsze nasz przewodnik dysponujący fachową wiedzą na temat miasta i życia Wybitnego Astronoma Wstrzymał słońce, ruszył ziemię ☀️🌍 19 lutego urodziny obchodził Mikołaj Kopernik, najpopularniejszy astronom i twórca teorii heliocentrycznej, który poprzez… 10K views, 45 likes, 7 loves, 6 comments, 12 shares, Facebook Watch Videos from PAN Biblioteka Gdańska: Wstrzymał słońce, ruszył Ziemię, a przy okazji uruchomił szereg kolejnych inicjatyw badawczych. . Wszystkie cytaty pisarza Definicje od Kamiński Jan Nepomucen . Biografia Kamiński Jan Nepomucen: Brak. Głębokie znaczenie: Najdziksze Zwierzę Nie Jest Tak Krwiożercze Jak Człowiek co to jest. Dowodów Nie Należy Liczyć, Lecz Ważyć definicja. Człowiek? Hałaśliwą Istotą, Którą Dobry Bóg Stworzył Z co znaczy. Poszło Źle, To Na Pewno Był Ktoś, Kto Mówł, Że Tak Będze słownik. Zazdrość Tkwi Na Dnie Każdego Serca. Mężczyzna Jest znaczenie. W Dobrej Sztuce Wszystkie Postacie Są Sympatyczne definicja. Dodano: 9 września 2019 Autor: Redaktor Od naszego korespondenta z Polski „Być może, że znajdą się tacy, co lubią bredzić i mimo zupełnej nieznajomości nauk matematycznych roszcząc sobie przecież prawo do wypowiadania o nich sądu, na podstawie jakiegoś miejsca w Piśmie św., tłumaczonego źle i wykrętnie odpowiednio do ich zamierzeń, ośmielą się potępiać i prześladować moją teorię. O tych jednak zupełnie nie dbam, do tego stopnia, że sąd ich mam nawet w pogardzie jako lekkomyślny”. MIKOŁAJ KOPERNIK napisał powyższe słowa do papieża Pawła III. Zawarł je w „Liście dedykacyjnym”, który dołączył do swego przełomowego dzieła De revolutionibus orbium coelestium (O obrotach sfer niebieskich), wydanego w roku 1543. Poglądy wyrażone w tej pracy Christoph Clavius, XVI-wieczny duchowny jezuicki, ocenił następująco: „Teoria Kopernika pełna jest niedorzecznych i błędnych twierdzeń”. A Marcin Luter ubolewał: „Ten głupiec chce wywrócić całą sztukę astronomii!” Kim był Mikołaj Kopernik? Dlaczego jego poglądy wzbudzały tyle kontrowersji? I jaką zostawił po sobie spuściznę? Młody umysł spragniony wiedzy Mikołaj Kopernik urodził się 19 lutego 1473 roku w Toruniu. Był najmłodszym z czworga dzieci toruńskiego kupca. Gdy miał 10 lat, zmarł mu ojciec. Osieroconym rodzeństwem zaopiekował się wuj, Łukasz Watzenrode. Pomógł on Mikołajowi zdobyć staranne wykształcenie i zachęcił go do obrania stanu duchownego. Edukację Mikołaj rozpoczął w rodzinnym mieście, a później przeniósł się do szkoły w pobliskim Chełmnie, w której uczył się łaciny i zapoznawał z dziełami starożytnych. W wieku 18 lat wyjechał do Krakowa, ówczesnej stolicy Polski, gdzie wstąpił na uniwersytet. Już wtedy pasjonował się astronomią. Po ukończeniu studiów na prośbę wuja — który tymczasem został biskupem warmińskim — Kopernik przybył do Fromborka. Watzenrode chciał, by objął on urząd kanonika kapituły warmińskiej. Jednak 23-letni Mikołaj był spragniony wiedzy, więc za zgodą wuja udał się na studia do Włoch. Najpierw w Bolonii, a potem w Padwie studiował prawo kanoniczne, medycynę i matematykę. We Włoszech poznał astronoma Dominika Marię Novara oraz filozofa Piotra Pomponacjusza z Mantui. Jak pisze publicysta Stanisław Brzostkiewicz, poglądy filozofa sprzyjały „wyzwalaniu się myśli młodego astronoma polskiego z więzów średniowiecznej ideologii”. W wolnych chwilach Kopernik studiował dzieła starożytnych astronomów. Tak bardzo go one interesowały, że kiedy źródła łacińskie okazały się zbyt skąpe, nauczył się greki, by czytać oryginały. Na studiach uzyskał tytuł doktora prawa kanonicznego oraz zdobył zawód lekarza, a ponadto pogłębił wiedzę matematyczną. Stał się również znawcą greki i jako pierwszy przełożył dokument spisany w tym języku bezpośrednio na język polski. Rodzi się rewolucyjna teoria Po powrocie do kraju Kopernik otrzymał prestiżowe stanowisko osobistego sekretarza, doradcy i medyka swego wuja. W ciągu następnych kilkudziesięciu lat pełnił różne funkcje administracyjne, zarówno świeckie, jak i kościelne. Chociaż miał mnóstwo obowiązków, nie przestawał prowadzić obserwacji astronomicznych. Gromadził dowody na poparcie swej rewolucyjnej teorii — otóż Ziemia wcale nie znajduje się w centrum wszechświata ani nie jest nieruchoma, lecz krąży wokół Słońca. Teoria ta podważała poglądy powszechnie cenionego filozofa Arystotelesa oraz greckiego matematyka Ptolemeusza. Kopernik zakwestionował na pozór oczywisty „fakt”, jakoby Słońce wędrowało po niebie ze wschodu na zachód, a Ziemia pozostawała nieruchoma. Kopernik nie był pierwszym uczonym, który uważał, że to Ziemia obiega Słońce. Do takiego wniosku doszedł już w III wieku grecki astronom Arystarch z Samos. A Pitagorejczycy utrzymywali, że Ziemia i Słońce krążą wokół centralnego ogniska. Ale Ptolemeusz napisał, że gdyby Ziemia się poruszała, „zwierzęta i wszelkie ciała materialne zawisłyby w powietrzu, a Ziemia bardzo szybko spadłaby z nieba”. Twierdził, że „już sama myśl o tym jest śmieszna”. Ptolemeusz zgadzał się z Arystotelesem, że Słońce, planety i gwiazdy są przymocowane do przezroczystych sfer mieszczących się jedna w drugiej i że w środku znajduje się nieruchoma Ziemia. Zakładał, że ponieważ sfery się obracają, obracają się również planety i gwiazdy. Formuły matematyczne Ptolemeusza dość dokładnie opisywały ruch planet obserwowanych nocą na niebie. Jednak braki w jego wyjaśnieniach sprawiły, że Kopernik zaczął się zastanawiać, czy nie dałoby się inaczej wytłumaczyć osobliwego ruchu planet. Chcąc uzasadnić swoją teorię, odtworzył przyrządy używane przez starożytnych astronomów. Te proste jak na dzisiejsze czasy instrumenty pozwoliły mu wyznaczyć względne odległości planet od Słońca. Przez całe lata porządkował chronologię — ustalał dokładne daty ważnych zjawisk astronomicznych zaobserwowanych przez jego poprzedników. Wyposażony w taką wiedzę, zaczął pisać kontrowersyjne dzieło, które usunęło ludzkość z centrum wszechświata. Kontrowersyjny rękopis Końcowe lata życia Kopernik poświęcił pracy nad swoim dziełem, w którym przedstawił kolejne dowody i obliczenia matematyczne na poparcie wysuniętej przez siebie teorii. Ponad 95 procent ostatecznej wersji tekstu stanowią precyzyjne informacje dowodzące słuszności wniosków uczonego. Rękopis zachował się do naszych czasów i jest przechowywany w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie. Nie ma on tytułu, w związku z czym astronom Fred Hoyle oświadczył: „W gruncie rzeczy nie wiemy, jak Kopernik życzył sobie zatytułować swoją książkę”. Dzieło wzbudziło zainteresowanie na długo przed opublikowaniem. Wcześniej Kopernik napisał krótką rozprawę zwaną Commentariolus, w której nakreślił swoje poglądy. W rezultacie wieść o prowadzonych przez niego badaniach dotarła do Niemiec i Rzymu. W roku 1533 o teorii Kopernika usłyszał papież Klemens VII. A w roku 1536 kardynał Schönberg napisał do astronoma, nalegając, by opublikował dokładne jej wyjaśnienie. Jerzy Joachim Retyk, profesor Uniwersytetu w Wittenberdze, był tak zaintrygowany odkryciami Kopernika, że go odwiedził i spędził z nim dwa lata. W roku 1542 Retyk zabrał do Niemiec kopię manuskryptu i powierzył ją drukarzowi imieniem Petreius oraz duchownemu Andrzejowi Osianderowi, który miał czuwać nad drukiem. Osiander zatytułował książką De revolutionibus orbium coelestium (O obrotach sfer niebieskich). Dodając wyrażenie „sfery niebieskie”, zasugerował, że opracowanie pozostaje pod wpływem poglądów Arystotelesa. Napisał też anonimową przedmowę przedstawiającą teorię Kopernika jedynie jako hipotezę. Kopernik otrzymał egzemplarz książki — ze zmianami dokonanymi bez jego zgody — w roku 1543, prawdopodobnie dopiero na kilka godzin przed śmiercią. „O obrotach” — rewolucyjne dzieło Zmiany wprowadzone przez Osiandera sprawiły, że dzieło początkowo uniknęło krytyki. Włoski fizyk i astronom Galileusz napisał później: „Po wydrukowaniu książka została zaakceptowana przez święty Kościół, a nikt, kto ją czytał i studiował, nie występował z najmniejszym nawet zarzutem wobec jej doktryn. Teraz jednak, gdy wyraźne i konieczne dowody pokazują ich zasadność, pojawili się tacy, którzy odarliby autora z należnego mu szacunku, nie zajrzawszy nawet do jego książki”. Pierwsi sprzeciwili się luteranie, nazywając teorię „niedorzecznością”. Kościół katolicki — początkowo powściągliwy — później uznał teorię Kopernika za sprzeczną ze swoją doktryną, a w roku 1616 umieścił jego dzieło na indeksie. Usunięto je stamtąd dopiero w roku 1828. We wstępie do tłumaczenia książki na język angielski Charles Glenn Wallis wyjaśnił: „Tarcia pomiędzy katolikami i protestantami sprawiły, że oba odłamy bały się jakiegoś skandalu, który mógłby podważyć ich autorytet religii opierających się na Biblii; w rezultacie zbyt dosłownie odczytywały Pismo Święte i były skłonne potępić każde twierdzenie rzekomo sprzeczne z literalną interpretacją jakiegoś fragmentu Biblii”. * Na temat domniemanych sprzeczności pomiędzy teorią Kopernika a Biblią Galileusz napisał: „[Kopernik] nie podważał Biblii; sądził raczej, że gdy jego teoria zostanie udowodniona, nie będzie zaprzeczać Pismu, jeśli tylko będzie ono właściwie interpretowane”. Dzisiaj Kopernik jest powszechnie uważany za ojca współczesnej astronomii. To prawda, że jego poglądy na temat wszechświata zostały skorygowane i udoskonalone przez późniejszych uczonych, takich jak Galileusz, Kepler i Newton. Jednakże astrofizyk Owen Gingerich zauważa: „To Kopernik wykazał, jak kruche mogą być podstawy uświęconych tradycją poglądów naukowych”. Za pomocą badań, obserwacji i obliczeń matematycznych obalił głęboko zakorzenione, lecz błędne przekonania w dziedzinie nauki i religii. I właśnie on „wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię”. [Przypis] ^ ak. 23 Jako dowód, że porusza się nie Ziemia, lecz Słońce, przytaczano relację z Księgi Jozuego 10:13, mówiącą o zatrzymaniu Słońca. [Ramka i ilustracja na stronie 17] „O obrotach sfer niebieskich” Kopernik podzielił swoje dzieło na sześć ksiąg. Oto niektóre główne twierdzenia wyłuszczone w jego pracy: ● Nasza planeta jest jedną z wielu „wędrowniczek”, których ruchami rządzi „na tronie królewskim zasiadające Słońce”. ● Planety krążą wokół Słońca w tym samym kierunku. Należy do nich również Ziemia, która w ciągu doby wykonuje obrót wokół własnej osi, a w ciągu roku obiega Słońce. ● Planety są usytuowane w stosunku do Słońca w następującej kolejności: najbliżej Merkury, potem Wenus, Ziemia z Księżycem, Mars, Jowisz i Saturn. [Prawa własności] Strona tytułowa dzieła Kopernika: Zbiory i archiwum fot. Muzeum Okręgowego w Toruniu [Ilustracja na stronie 14] Instrument astronomiczny, którym posługiwał się Kopernik [Prawa własności] Zbiory i archiwum fot. Muzeum Okręgowego w Toruniu [Ilustracje na stronie 15] Sprzęty z pracowni Kopernika w jego fromborskim obserwatorium [Prawa własności] Zdjęcie: Muzeum M. Kopernika we Fromborku; J. Semków [Ilustracja na stronie 16] Model systemu geocentrycznego [Prawa własności] © 1998 Visual Language [Ilustracja na stronie 16] Model systemu heliocentrycznego [Prawa własności] © 1998 Visual Language [Ilustracja na stronach 16, 17] Współczesny schemat Układu Słonecznego Co oznacza powiedzenie "wstrzymał słońce ruszył ziemie" "Człowiekiem jestem i nic co ludzke nie jest mi obce" "Korzystaj z życia" 1) odkryłze to ziemia wiruje wokolo slonca a nie slonce wokoł ziemi 2) nwm 3) no po prostu ciesz sie nim jesli masz jakas szanse to sie jej podejmij bo drugiej takiej okazji moze nie byc Wstrzymał słońce ruszył ziemie - teoria Kopernika, udowodnił on ze słońce jest w centrum a ziemia i inne planety krążą wokół niego (teoria Heliocentryczna) Człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce-W renesansie nastąpił przełom w znaczeniu słowa "człowiek"Tak, więc w okresie pojawiło się zupełnie nowe spojrzenie na życie, na Boga i wiarę. Człowiek zaczął interesować się sobą, szanować swoje zdrowie, biesiadować, zdobywać wiedzę. Korzystaj z życia - znaczy spełniaj marzenia i rób to tak , żebyś w przyszłości niczego nie żałował ;) Mikołaj Kopernik jest największym i najsłynniejszym polskim astronomem, a jego odkrycie zrewolucjonizowało ówczesny świat. Mówi się, że Kopernik „wstrzymał Słońce, a ruszył Ziemię”. Jest to najkrótsza definicja przejścia od teorii geocentrycznej, według której to Ziemia (geo z greki to Ziemia) jest centrum wszechświata, a Słońce i planety krążą wokół niej, do współczesnego, heliocentrycznego, rozumienia układu słonecznego, którego centrum stanowi Słońce (helios - Słońce). Mikołaj Kopernik urodził się w Toruniu w 1473 roku. Jest to schyłek średniowiecza, okresu w którym wiedza o Słońcu, Ziemi i innych planetach była bardzo uboga. Utarte przez wieki poglądy opierały się na geocentrycznej teorii Ptolemeusza – greckiego astronoma żyjącego w drugim wieku naszej ery. Na podstawie swoich obserwacji Ptolemeusz naszkicował system, którego centrum układu stanowi Ziemia. Na najbliższej orbicie naszej planety krąży Księżyc, na drugiej Merkury, na trzeciej Wenus. Czwarta z kolei orbita należy do Słońca. Potem są Mars, Jowisz i Saturn. Neptuna i Urana Ptolemeusz nie dostrzegł, a pozostałe ciała niebieskie widoczne na niebie, znajdujące się za Saturnem, nazwał „strefą gwiazd stałych”. W średniowieczu teoria Ptolemeusza była uzupełniana i stała się bardzo zawiła. Pierwsze lata życia Kopernik spędził w rodzinnym Toruniu. Gdy miał 10 lat zmarł jego ojciec, a pomoc w wychowaniu i wykształceniu chłopca zaoferował brat matki - Łukasz Watzenrode – przyszły biskup warmiński. Po ukończeniu nauki, w szkole przy kościele Św. Janów w Toruniu, Mikołaj rozpoczął studia na Akademii Krakowskiej (dziś to Uniwersytet Jagielloński). Z uczelni tej wyniósł ogólną wiedzę humanistyczną i zamiłowanie do astronomii. Aby jeszcze lepiej umieścić życie naszego astronoma na historycznej linii czasu, można wspomnieć, że gdy Kopernik zaczynał studia w Krakowie (w 1491 roku), Krzysztof Kolumb przygotowywał się do pierwszej wyprawy, która zakończyła się odkryciem Ameryki. Następnie Kopernik studiował we Włoszech prawo i medycynę. Ukończenie studiów medycznych w Padwie, dało mu prawo wykonywania praktyk lekarskich. Uzyskał także tytuł doktora prawa kanonicznego. W 1503 roku Mikołaj Kopernik opuścił Italię i przybył na Warmię, gdzie biskupem był już jego wuj Łukasz Watzenrode. Pierwsze lata po powrocie do ojczyzny Mikołaj Kopernik spędził w Lidzbarku Warmińskim. Był tam osobistym sekretarzem i lekarzem Watzenrodego. U boku wuja aktywnie uczestniczył w życiu politycznym, jeżdżąc na zjazdy stanów Prus Królewskich w Malborku, Elblągu i Toruniu – Warmia w tym czasie wchodziła w skład Korony Polskiej. W Lidzbarku Kopernik napisał „Komentarzyk o hipotezach ruchów ciał niebieskich” – pierwszy zarys swojej teorii. Mieszkając w Olsztynie brał udział w skutecznej obronie miasta przed atakiem Krzyżaków. Natomiast Frombork to miasto warmińskie, leżące nad Zalewem Wiślanym, gdzie Kopernik spędził najwięcej czasu. To tutaj powstało jego główne dzieło naukowe, tutaj też wielki astronom zmarł i został pochowany. Na naturalnie obronnym wzgórzu wznosiła się katedra, którą w XV w. otoczono wysokimi murami. Na sąsiednich wzgórzach stanęły domy kanoników – kanonie. W jednym z nich zamieszkał Kopernik. Rozpoczął w ten sposób życie, które było regulowane przez statut kapituły. Bycie kanonikiem, zapewniało dostatni byt, ale wiązało się z szeregiem liturgicznych obowiązków. Ponieważ w tym czasie kanonicy często nie mieli święceń kapłańskich obowiązki służby bożej wypełniali za nich wikariusze. Kopernik zakupił we Fromborku jedną z baszt miejskich i urządził w niej swoją pracownię. Na zewnątrz dobudował do baszty drewniany podest, który miał służyć do obserwacji astronomicznych. Przebywał we Fromborku tak często, jak tylko pozwalały mu na to inne obowiązki, których miał całkiem sporo. Był kanclerzem, wizytatorem, administratorem dóbr kapituły warmińskiej, komisarzem Warmii, posłem. Brał udział w wielu czynnościach dyplomatycznych i administracyjnych, między innymi reprezentował kapitułę podczas negocjacji z Zakonem Krzyżackim w sprawie zwrotu Braniewa. Mimo tak licznych zajęć znajdował czas na obserwacje nieba, obliczenia i pisanie dzieła, które zawierało nowe spojrzenie na budowę wszechświata. Dzieło „De revolutionibus” (O obrotach) ukończył w 1530 r., ale długo nie mógł się zdecydować na jego wydrukowanie. Teoria mówiąca, że Ziemia nie stanowi centrum wszechświata, a jest jedną z krążących wokół Słońca planet, powodowała, że Kopernik stanął w opozycji do astronomów o tradycyjnych poglądach, a także wobec Kościoła. Dopiero przybyły do Fromborka w 1539 r. Jerzy Joachim von Lauchen, zwany Retykiem, znany matematyk i kartograf, namówił Kopernika do wydania dzieła drukiem. W całości „De revolutionibus” ukazało się drukiem w 1543 r. w Norymberdze. W tym samym roku Kopernik zmarł we Fromborku. Po jego śmierci dzieło zostało wydane jeszcze dwukrotnie. Następnie przez ponad dwieście lat znajdowało się na indeksie ksiąg zakazanych, czyli nie wolno było go czytać, posiadać ani rozpowszechniać, bez zezwolenia władz kościelnych. Kolejne wydania pojawiły się dopiero w XIX w. Pierwszy przekład „De revolutionibus” na język polski opublikowany został w 1854 roku. Dzisiaj we Fromborku, na terenie wzgórza katedralnego, działa Muzeum Mikołaja Kopernika. Sale wystawiennicze mieszczą się w odbudowanym pałacu biskupim, a w jednej z wież znajduje się muzealne planetarium. Instrumenty, którymi się posługiwał Mikołaj Kopernik, wykonane były głównie z drewna jodłowego i wzorowane na instrumentach antycznych. Podstawowe przyrządy, których opisy znajdujemy w dziele „O obrotach”, stanowiły kopie instrumentów Ptolemeusza. Były to przede wszystkim: - kwadrant słoneczny - trójkąt paralaktyczny oraz - sfera amiralna. Kwadrant słoneczny - to drewniany kwadrat o starannie wyrównanej powierzchni, który służył Kopernikowi do mierzenia wysokości Słońca nad horyzontem. Wyrysowana na nim ćwiartka okręgu była podzielona na 90 równych części. W środku okręgu, prostopadle do powierzchni, umocowany był cylindryczny kołek – gnomon, którego cień wskazywał wysokość Słońca nad horyzontem. Instrument trzeba było ustawić dokładnie w płaszczyźnie miejscowego południka na posadzce starannie wyrównanej i położonej ściśle w płaszczyźnie horyzontu. Przyrządem tym można też wyznaczyć szerokość geograficzną miejsca obserwacji. Trójkąta paralaktycznego używał do dokładniejszych pomiarów. Trikwetrum, przypominające trójkąt równoramienny, Kopernik stosował do wyznaczania paralaksy Księżyca, czyli do pomiaru jego odległości od Ziemi. Sfera armiralna – astrolabium była najbardziej skomplikowanym narzędziem obserwacyjnym Kopernika. Służyła do wyznaczania położenia na niebie Księżyca i planet. Żaden z drewnianych instrumentów Kopernika nie zachował się do naszych czasów. Jedyny zachowany przyrząd naszego astronoma można obejrzeć w krużganku zamku w Olsztynie. Jest to wykreślona na pionowej ścianie, tablica pozwalająca wyznaczać momenty równonocy i śledzić ruch Słońca po ekliptyce w okolicach punktów równonocnych. Kopernik wykonał tablicę zapewne podczas swojego kilkuletniego pobytu w Olsztynie. Kopernika przy pracy, na balkonie swojej wieży we Fromborku, umieścił Jan Matejko na obrazie „Astronom Kopernik, czyli rozmowa z Bogiem”. W centrum kompozycji widzimy Kopernika, który przyklęknął i zwrócił wzrok ku niebu. Prawą dłoń wznosi w górę, w lewej trzyma cyrkiel. Oderwany od pracy, wydaje się czymś poruszony. Pełną powagi twarz okalają bujne, ciemne loki – charakterystyczna fryzura znana z portretów. Na jego głowie można dostrzec także czarną piuskę, oznakę stanu duchownego. Na obrazie astronoma otaczają narzędzia pracy, które przypominają o jego badaniach i odkryciach. Po lewej stronie, oparta o balustradę, stoi tablica ze schematem Układu Słonecznego. Wyraźnie zaznaczono na nim Słońce w centrum wykresu oraz Ziemię krążącą po orbicie. Na tle nieba odcina się przyrząd złożony z trzech długich listew tworzących trójkąt - to trikwetrum. Obok dostrzeżemy też otwarte księgi i arkusz papieru z wykresem. Obraz zdobi aulę Collegium Novum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Szczegóły Utworzono: 02 marzec 2022 "Czy wiecie, że gdyby patron naszej szkoły żył, to w tym roku obchodziłby 549 urodziny?:)) W ramach kolejnego etapu Super Klasy został zorganizowany quiz o Mikołaju Koperniku. Przedstawiciele klas I odpowiadali na pytania w aplikacji kahoot, a najlepsi i najszybsi okazali się uczniowie z klasy I A! Wyniki :I A - 10 punktów I B - 8 punktów I D - 6 punktów I C - 4 punkty I E - 2 punkty Do usłyszenia wkrótce! SU"

wstrzymał słońce ruszył ziemię